Voor het openingsconcert van het nieuwe seizoen van Jazzpodium de Tor was een duo gecontracteerd. De laatste keer dat een dergelijk kleine bezetting de bühne vulde, was in mijn herinnering bijna een jaar geleden, toen met Philip Catherine en Jasper van ’t Hof. Ook nu maakte een pianist de helft van het duo uit: Florian Weber en hij deelde het podium met trompettist Eric Vloeimans. De heren hadden kennelijk een zeer grote aantrekkingskracht op jazzliefhebbers, want het was bommetje vol, op de grens van de “er kan geen kip meer bij”- status.
Wie ooit het vooroordeel huldigde dat een trompet een schetterend geluid voortbrengt, heeft nog nooit Eric Vloeimans horen spelen: wat kan die man een subtiel geluid aan de dag leggen, bijkans fluisteren door zijn instrument. Voeg daar nog eens een weergaloos goede pianist als Florian Weber bij en je hebt voortdurend een Goed gesprek, waar Zomergasten een puntje aan kan zuigen. Grappig bijverschijnsel is dat Florian Weber het niet kan nalaten om mee te neuriën: heeft hij dat afgekeken van zijn landgenoot en klassiek pianist Alfred Brendel? Ook ontlokte de pianist percussiegeluiden aan zijn instrument, door de binnenkant van de vleugel te bespelen.
Er waren de nodige eigen composities van Vloeimans bij en slechts een enkele “cover”. In de pauze was er even paniek, want een van de bezoekers werd onwel en met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Een dag daarna mocht hij gelukkig weer naar huis, al was dat bij aanvang van het tweede gedeelte van het concert nog niet bekend. Your majesty was heel klassiek van opzet en het talrijke publiek was muisstil. Na The wanderer deed de pianist een uitspraak om een tegeltje van te maken: “Don’t let this small club die”. Ook Vloeimans deed nog een duit in het citatenzakje, naast het debiteren van een mop over een Amsterdammer, Hagenees en Rotterdammer: “Ik hoop dat het minder lang duurt voordat ik weer hier ben”. Het voltallige publiek zal dat ronduit met hem eens zijn en wist nog een toegift af te dwingen: Realm of ease, “Zodat u een beetje rustig naar huis gaat”.