Braziliaanse bergmuziek
Op de dag dat de Braziliaan Milton Nascimento aan de andere kant van de wereld zijn 74e verjaardag vierde, klonk zijn muziek “om de hoek”: waar anders dan op het Enschedese Jazzpodium de Tor?
Hiervoor tekende het sextet Azul, met de van oorsprong Braziliaanse zangeres Ana Beck. In mei van dit jaar konden Tor-bezoekers nog genieten van Josee Koning, maar er gaat toch niets boven een native singer. In twee sets van zeven composities, bijna alle van de jarige, werd een zeer sfeervolle staalkaart gepresenteerd van ’s mans compositiekunst. Bassist Henk de Ligt was verantwoordelijk voor de smaakvolle arrangementen. Gekozen was voor een op zijn minst opmerkelijk te noemen bezetting van o.a. viool, flügelhorn (bugel) en percussie, in plaats van een drumstel. Dat bood een mooie melange van klankkleuren. Voeg daarbij het grote stembereik van Beck en de typisch nasale klanken waarover het Portugees (zeker in Braziliaanse uitspraak) beschikt en het feestje is compleet.
Heerlijk was het ook om te genieten van het parelende en vindingrijke pianospel van Ed Baatsen, de man die zelfs af en toe de melodica ter hand nam. Verder imponeerde het warme contrabasgeluid van Henk de Ligt en de mooie melodielijnen van violiste Jorien Muste. De meeste verrassingen werden echter uit de hoed getoverd door percussionist Michael de Miranda. Tijdens het walsje A festa stortte iedereen zich op percussie, zelfs met de handen: met recht een ritmisch feest.
Na de pauze was het even muisstil tijdens Chico Buarques Beatriz, in een uiterst gevoelige en kwetsbare uitvoering. Azul (Portugees voor de kleur blauw) gaf een visitekaartje af met O trem azul, verrijkt met een contrabassolo en onbedaarlijk swingend. Cais (kade) ontpopte zich als een een-tweetje voor de strijkers: contrabas en viool.
