Avontuurlijk en verrassend
Het intellectuele niveau van de concerten op Jazzpodium de Tor blijft onverminderd hoog. Werd het publiek vorige week nog getrakteerd op een college middeleeuwse muziek, deze week stonden de onregelmatige maatsoorten centraal. Zonder dat Pierre Courbois academische jazz nastreefde, leek het wel zijn sport om de geijkte paden van de drie- en vierkwartsmaat te omzeilen.
Alleen al de titels hadden iets mystieks. Wat te denken van Raofadt, Atnep, Belia of PAO? Toch was Courbois niet te kinderachtig om het geheim achter deze titels, in vlekkeloos verstaanbare taal, te onthullen. PAO zijn gewoon de voorletters van zijn doopnamen, Atnep is het spiegelbeeld van Penta, oftewel: vijf in het Grieks en dat was dan ook het aantal tellen in de maat, onregelmatig dus.
Tot zover de theorie, al werd daar later nog een element aan toegevoegd: de titel Hexa staat voor een ander Grieks telwoord, namelijk zes. Verdeel het oktaaf in zes tonen en er blijven slechts hele toonsafstanden over. In dit meest vrije stuk van de avond bewogen de instrumentalisten zich binnen de hele-toonstoonladder. Opvallend zuiver was de gestreken contrabas van Egon Kracht. De twee blazers Ilja Reijngoudt (trombone) en Jan Menu (baritonsaxofoon) wisselen elkaar in deze tournee af. Op deze avond trof Jan Menu het lot. Fijn dat deze man er nu wel was, want de laatste keer (bij het jubileumconcert met Greetje Kauffeld, in februari 2015) had hij verstek moeten laten gaan, omdat hij op het punt stond vader te worden; zijn zoontje is inmiddels 13 maanden. Als vanouds speelde Menu de sterren van de hemel op zijn baritonsaxofoon.
IJzersterke trompetsoli waren er van de hand van Toon de Gouw, maar een dubbel genot was het beluisteren van de twee blazers tegelijk. Een geweldenaar op de toetsen toonde zich Niko Langenhuijssen, die garant stond voor menig adembenemende solo. En dan de maestro zelf: Pierre Courbois. Op een cabareteske wijze deed hij zijn aankondigingen, maar wanneer hij soleerde ontstond er een compleet vuurwerk. Meestal wordt er een middelgedeelte ingeruimd voor een drummer, maar PAO was niet alleen áf, hij maakte het stuk af en leidde daarmee de pauze in. Dit soort originele vondsten waren karakteristiek voor een avond boordevol avontuurlijke muzikale verrassingen.
