De Tor werd als jazzpodium officieel geopend op vrijdag 4 september 1970. De eer van het allereerste concert werd gegund aan het kwartet Some People, onder leiding van pianist Jaap Liemburg. Over anderhalf jaar viert de Tor dus zijn 45-jarig jubileum.
Via de verwarmingsbuizen heb ik onlangs vernomen dat er overleg aanstaande is met twee leden van de toenmalige bezetting van Some People om een bijzondere invulling te geven aan het jubileum. Dat lijkt mij als eerste aanzet voor een gedenkwaardige viering een voltreffer. Het roept meteen de vraag op hoe het jubileum verder vorm gegeven kan worden. Jaarkaarthouders en andere min of meer vaste bezoekers roep ik bij deze op met ideeën te komen. Ik gooi er voor de vuist weg enkele in uw midden, activiteiten of voorzieningen die gedurende het jubileumjaar 2015/2016 ingepland zouden kunnen worden.
- In navolging van een mogelijk optreden van Some People uitnodigen van nog enkele andere vaderlandse kopstukken die in de jaren zeventig of tachtig in de Tor speelden.
- Een of meer optredens van (oudere) jazzmusici van eigen Twentse bodem.
- Gedurende het jubileumjaar, voorafgaande aan concerten of op andere avonden, vertonen van films over (de geschiedenis van de) jazz, of lezingen over jazz(musici). Zo herinner ik me dat een tiental jaren geleden in de Bieb enkele UT’ers lezingen hielden over Bill Evans en Charles Mingus.
- Het aankleden van enkele concerten met een hapje en een extra drankje.
Over aankleden gesproken: het zal rond 2003 zijn geweest dat mijn toenmalige Tor-maatje René Pascal en ik behoefte kregen aan enig geknabbel bij de drankjes. Aldus spraken we af bij toerbeurt wat borrelnootjes mee te nemen, in eerste instantie voor onszelf, maar alras ook voor enkelen binnen handbereik. Het duurde niet lang of het assortiment werd uitgebreid met zoute stengels. Ook nam ik ooit voorgesneden blokjes kaas mee. René Pascal voerde het aanbod verder op met het te voorschijn toveren van blikken knakworstjes, die door het barpersoneel met behulp van de waterkoker op temperatuur werden gebracht, al bleef het behelpen. Op het toppunt van onze eetlust toog hij in de pauze naar de Muur op de Oude Markt om terug te keren met grote stukken warme kip. Maar aan (bijna) alles komt een eind; René Pascal kwam steeds meer tot het inzicht dat jazz toch niet zijn muzikale voorkeur had en zegde zijn jaarkaart op. Hij is helaas nooit meer gesignaleerd. Zijn nalatenschap, al is hij zich dat waarschijnlijk niet bewust, bestaat uit het voortbestaan van de goede gewoonte om in de pauze van de concerten nootjes te serveren op de tafeltjes en aan de bar.
Jubilea en vooral bijzondere activiteiten in derzelven kader kosten geld. Het moge duidelijk zijn dat ook de budgetten van de Tor niet meer tot in de hemel reiken, if ever. Daarom doe ik bij deze de toezegging om gedurende het hele jubileumseizoen 2015/2016 de wekelijkse nootjes te sponsoren. Zodat naast de vele muzieknoten ook de nootjes blijven voortleven. Wie volgt om het jubileumjaar op niveau aan te kleden!
Ab Gellekink
