Het blijft moeilijk: het eerste optreden na een plotseling overlijden van een muzikaal leider. Dat overkwam Big Band Exposure, na het tragisch heengaan van Rini Swinkels. Gelukkig had Ywo Lamonaca zich bereid gevonden het muzikaal leiderschap over te nemen. Het was op deze avond al te merken dat er een goede klik was tussen hem en de band. Heel sympathiek was ook dat hij het publiek attent maakte op de prestaties van de solisten.
Rini is nog lang niet vergeten: Leaving werd aan hem opgedragen en het openingsstuk, Fly with the wind, als ook B-String en Our love is here to stay klonken in zijn arrangementen. De band kwam sterk uit de verf en menige solo loog er ook niet om. Opvallend was het aantal stukken dat klonk van de Amerikaanse jazzgitarist Pat Metheny: maar liefst drie. Natuurlijk was dit een kolfje naar de hand van gitarist Henk Frans, die naar hartenlust uitstekend kon soleren.
Een andere opvallende solist was zanger Martin ter Haar. Deze man blijft mij keer op keer positief verrassen met zijn mooie timbre, goede timing en fantasierijke scatting. Hij lijkt er zelfs nog op vooruit gegaan te zijn sinds ik hem de laatste keer hoorde. Ballades als het al eerder vermelde Leaving, maar ook Moonlight in Vermont, Mingus’ Drycleaner from des Moines (gearrangeerd door Bert Pfeiffer), Detour ahead en I thought about you waren in ’s mans goede handen.
Op een toegift was kennelijk niet gerekend, maar na deze avond gaan we beslist nog meer horen van Big Band Exposure: Rini Swinkels had niets liever gewild…
