Bassist Rob Langereis heeft lang meegereisd in de Nederlandse jazz. Bezoekers van de Tor in Enschede kennen hem waarschijnlijk het meest recent van zijn werk met de Dual City Concert Band. Rob was een flexibele muzikant, in de jazz met ensembles van diverse stijlen, maar ook daarbuiten. Zo speelde hij eind jaren zeventig bij Jasperina de Jong en hielp hij Wim T. Schippers mee om diens alter ego Jacques Plafond gestalte te geven.
Maar de jazz maakte toch de hoofdmoot van zijn muzikale loopbaan uit. Binnen de jazz speelde Langereis met ensembles van de meest uiteenlopende stijlen. In 1965 maakte hij deel uit van het trio van Louis van Dijk Hij speelde in 1966 bij het Misha Mengelberg/Piet Noordijk kwartet op het Newport Jazz Festival. Het resultaat van die samenwerking is terug te vinden op Journey : Jazz at the Concertgebouw 1966.
Maar in de loop der jaren konden ook het Wim Overgauw Quartet, het Cees Slinger Octet en het trio Frans Elsen op zijn begeleidende en solerende rol rekenen. Met het Metropole Orkest speelde hij van 1 september 1978 tot 31 Mei 1999, o.a. in 1999 bij de opnamen van Raymond Scott: Chesterfield Arrangements 1937-1938. Maar ook op opnamen van Clare Fisher, Lee Konitz, Zoot Sims, Toots Thielemans, Tete Montoliu blueszangers Little Willie Littlefield en Blind John Davis verleende hij zijn bijdrage.
Zijn grote ervaring maakte hem flexibel, Hij wist meteen wat de muzikale situatie nodig had. Ook was hij leraar aan het Hilversumse Conservatorium en had onder meer arrangeur/bassist Johan Plomp uit Enschede als leerling.
Met Rob Langereis is een van de groten uit het naoorlogse jazzgebeuren in Nederland heengegaan.
door: C.P. Vincentius
