It did mean a thing!
Precies drie weken geleden was op dit podium de Belgische gitarist Philip Catherine te bewonderen. Vrijdagavond was er andermaal ruimte gemaakt op de bühne voor een Franstalige Belg: de trombonist Phil Abraham. Ook hij liet horen dat de Belgen niet alleen goed zijn in de spelling van de Nederlandse taal, maar ook uitstekend jazz kunnen vertolken. Abraham en het Johan Clement trio speelden samen, in het kader van het Münsterland Festival, dat van 18 september tot 24 oktober in de Euregio wordt gehouden.
Het was een feestje zonder weerga. Ook al waren de namen van de bassist en de drummer verkeerd vermeld in het programmaboekje, de ‘echte’ aanwezigen logen er niet om. Zo zou de kwalificatie ‘drummer’ een understatement blijken voor Luc Vanden Bosch, want deze zeer veelzijdige man beschikte over een compleet arsenaal aan percussie-instrumenten en gebruikte zelfs zijn handen, alsof hij conga’s bespeelde. Bassist Christophe Devisscher hield menigmaal het publiek aan zijn snaren gekluisterd, zoals tijdens de inleiding op Dégustation, een van de vijf gespeelde composities van Phil Abraham. Dan nu enkele wapenfeiten van de trombonist, wiens naam al enkele malen genoemd is. Hij bleek een begenadigd blazer -met en zonder demper-, een prima scatter en hij kweet zich ook nog eens uitstekend van zijn taak om de composities toe te lichten.
Last but not least is natuurlijk de vermelding van pianist en leider van het trio: Johan Clement. Als een tweede Oscar Peterson zat hij de toetsen te beroeren op een manier die alleen maar diepe bewondering opriep.
Met een van de meest swingende versies sinds tijden van It don’t mean a thing if it ain’t got that swing -ingeleid met een heerlijke absurdistische chaos- ging het concert ten einde. Hiermee maakte het viertal een punt, dat hierdoor geen toegift duldde.
