Het mooiste eufemisme sinds tijden voor vrijdag-de-dertiende stond verwoord in het programmablad van Jazzpodium de Tor: Valentine’s Night. Onder deze noemer verzorgde het Donna Dolce Quartet een avond boordevol liefdesliederen uit het American (love)Songbook.
Dat dit een grote aantrekkingskracht had op liefhebbers, bleek uit een nagenoeg volle bak (een paar bezoekers meer en het “kan-geen-kip-meer-bij”- bordje had van de plank gehaald moeten worden).
Naast het ijzersterke optreden van dit kwartet, met als stralend middelpunt zangeres Nadya Bolhaar, verrijkten twee blazers en een heus strijkkwartet de sound.
Bassist Joris Bolhaar was verantwoordelijk voor menig smaakvol arrangement, waaronder de herkenningsmelodie van Fawlty Towers. Adembenemend mooi waren ook de a capella-bijdragen van het Quartet, waaronder het tergend lang uitgestelde My funny Valentine (zelfs pas als eerste toegift uitgevoerd).
Het was niet allemaal American Songbook wat de klok sloeg, want First of all was een uiterst geslaagde eigen compositie van pianiste Mathilde van de Veen en Martin ter Haar, de zanger die hier in juni 2014 optrad met het Quartet.
Verrassend waren ook de bijdragen van de drie vocale TorTalents, Pien Jordaan, Femke Leussink en Lonneke Bakker. Niet alle drie voortdurend even zuiver, maar absoluut veelbelovend. Als het aloude gezegde ‘wie de jeugd heeft, heeft de toekomst’ ook op deze avond gold, mag Jazzpodium de Tor zich opmaken voor een veelvoud van 45 jaren.
