Nooit gedacht dat de wapenspreuk van het huis van Oranje (“Ik zal handhaven”) nog eens van toepassing zou zijn op concerten in De Tor. Vrijdag 26 april hadden we onze onvolprezen Dual City Concert Band geprogrammeerd. Eerlijk gezegd had ik mij persoonlijk geen moment gerealiseerd dat die avond de vooravond van Koningsdag is, tegenwoordig bekend onder “Koningsnacht”, maar laten we die omissie maar op het conto schrijven van bij mij zeer geringe, zo niet totaal afwezige Oranjegevoelens, of dat nou geldt voor sportteams of koningshuizen.

Een aantal musici had mij al telefonisch gewaarschuwd en bij aankomst in de Walstraat was het al snel duidelijk: dit zou een bijzonder avondje worden. Hier zou een feestje gaan plaatsvinden op de manier waarop Nederland tegenwoordig feestjes viert; met veel, héééééééél veel decibellen en met een omgekeerd evenredige hoeveelheid subtiliteit en variatie in de muzikale keuze van die decibellen. Bij navraag had de DJ van dienst het volume al wat teruggeschroefd, maar de avond moest nog beginnen….

Wat te doen? Een fijngevoelig concert zat er met het lawaai buiten niet in. Afblazen dan maar? “Ben je gek, never!… wij laten ons niet kisten,” was de duidelijke en ondubbelzinnige conclusie van bandleider Bert Pfeiffer. “Heel simpel: we maker er een één-setter van, gooien alle verstilde ballads en combo-stukken er uit, laten de vleugel met rust en vragen Jasper Soffers of hij alleen op de Fender Rhodes speelt en we bouwen er een feestje van…. voordat het feestje buiten echt losbarst..”

Kijk, dat soort mensen hou ik van. Improviseren waar nodig is, aanpassen aan de omstandigheden en het beste er van maken. Maar opgeven? Nooit! Je Maintiendrai!

In het verleden is de Dual City Concert Band door Tor-recensenten nog wel eens beticht van overmatige decibel-productie. Deze avond bewezen ze dat het soms ook heel opportuun is om de tachtig kilo koper voluit te laten schetteren. Zeker als je het moet opnemen tegen Gerard Joling, de Village People, LUV’ en trawanten. Maar, ‘s lands lijfspreuk indachtig: “Je Maintiendrai…”.

Puntje voor de musici: DCCB rules!

Raph Schouten maakte deze fraaie impressie.

Ollekebolleke

Koen Edeling bedacht voor het decibelgeweld van deze Koningsnacht zelfs een fraaie ollekebolleke-term: ‘koningsnachtbuurtlawaai’. Zie zijn recensie van deze avond>>

Een ollekebolleke is een dichtvorm, in Nederland geïntroduceerd door Drs. P., bestaande uit de dubbele dactylus. Kijk maar ff>>