Laatste bolwerk van Hardbop (?)
“Wij vormen misschien wel het laatste bolwerk van hardbop”, liet drummer en naamgever van het kwintet Eric Ineke’s JazzXpress zich ontvallen. Duidelijk werd in elk geval dat hier een stel heel goede muzikanten stonden te spelen. Ruud Breuls had te elfder ure de visite naar huis gestuurd en vierde als vervangend trompettist zijn verjaardag op dit jazzpodium. Een meer dan waardig vervanger, dat bleek eens te meer tijdens de vele prachtige duetten die hij speelde met tenorsaxofonist Sjoerd Dijkhuizen. Wat smolten die twee blaasinstrumenten prachtig samen.
De naam van ‘grand old man’ Eric Ineke was al gevallen, maar wat moet er nog meer verteld worden over deze routinier? Een drummer die weet wat zijn rol behelst: dienstbaar te zijn als deel van de ritmesectie en op de voorgrond treden indien daar aanleiding voor is.
Bassist Marius Beets is weliswaar een generatie jonger, maar heeft zijn strepen al ruimschoots verdiend op het jazztoneel. Niet alleen hebben we hier te maken met een meer dan voortreffelijke bassist, de man kan ook nog eens zeer pakkende composities schrijven. Van zijn hand waren Seven on the Rigter scale (met een vette knopoog naar saxofonist Simon Rigter, ook al kind-aan-huis bij de Tor), Dextro Energy, The end of the affair en What is this. De stukken stonden recht overeind naast de standards van Dexter Gordon en Jimmy Griffin.
Bijna twee jaren geleden speelde pianist Rob van Bavel een dag na zijn verjaardag, maar los daarvan blijft de man een graag geziene bespeler van de vleugel die dit jazzpodium rijk is. Het was weer volop genieten van zijn parelende en melodierijke pianospel. Ook deze man had eigen werk meegenomen: Just a tune for you, naast wat exemplaren van zijn gloednieuwe kerst-cd.
