Het was zomaar mogelijk geweest. Jazzpodium De Tor in een fraaie nieuwe zaal in het nieuwe ‘muziekkwartier’. Atak maakte de overstap wel, maar De Tor bleef lekker in z’n eigen pandje. “Het is klein en heeft de uitstraling van een jeugdhonk uit de jaren zeventig”, weet ook Willem Habers, voorzitter van het vrijwilligersteam dat De Tor runt. “Wat sfeer en akoestiek betreft kunnen we het ons niet beter wensen. En daar draait het allemaal om.” Dit jaar bestaat De Tor al weer 45 jaar.
Dolenthousiast
Internationale sterren uit de wereld van de jazz komen graag terug naar De Tor. Bij een eerste bezoek wordt er nog wel eens verbaasd gekeken, of zelfs gefronst. Wanneer men er eenmaal gespeeld heeft, overheerst opwinding en tevredenheid. “We hebben hier Chet Baker al eens op het podium gehad en een paar weken terug heeft Jasper van ‘t Hof hier nog geschitterd. Sterren!
Een ander mooi voorbeeld is het Metropole Orkest. Dat is eigenlijk te groot voor ons kleine podium, maar ze komen hier echt graag terug. Bij een van hun concerten hadden ze een Amerikaanse dirigent. Hij vroeg waar de dirigentenkamer was. Tja, die hebben we dus niet, net zomin als een artiestenfoyer. Dat vond-ie helemaal niks, maar na afloop stond hij dolenthousiast een biertje te drinken tussen het publiek.”
Op de lip van de artiesten
Het directe contact tussen artiesten en publiek is een voordeel dat twee kanten op werkt. De musici laten zich inspireren en het publiek vind het te gek om op de lip van de artiesten te zitten. “Jazz leeft echt op van dit goede contact. Het publiek komt hier om jazz te beleven. Veel mensen noemen De Tor een jazzcafé, dat dekt de lading niet. De naam jazzpodium is door ons bewust gekozen en geeft een belangrijk verschil aan. Bij De Tor staat de muziek op nummer 1 en dat je er ook een biertje kunt kopen is mooi meegenomen.
Onze ambitie is van meet af aan om kwaliteit te bieden en daar slagen we al 45 jaar in.” Bij die kwaliteit hoort ook samenwerking met andere podia als het Wilminktheater, De Kappen in Haaksbergen en het Rabotheater in Hengelo. “We wilden niet opgaan in wat destijds het muziekkwartier zou gaan heten. Samenwerking vinden we echter belangrijk en de contacten zijn ook goed. Goede jazz hoort niet alleen in De Tor.”
