Op de dag waarop de hele wereld rouwde om het heengaan van de grootste bestrijder van apartheid, werd in Jazzpodium de Tor bewezen dat deze verfoeilijke staatsvorm zeker niet thuis hoort in de jazz. Er was vrijdag dan ook een evenredige verdeling van diverse huidtinten. Dit Twentse podium had de eer de afsluiting te mogen verzorgen van de Europese tournee van het Sonny Fortune Quintet. Zo’n optreden lokt zelfs illustere bezoekers uit de regio Den Haag, zij het dat deze jazzgigant toevallig zelf in Enschede moest optreden: Michiel Borstlap.
Het werd weer eens een gedenkwaardige avond, niet alleen vanwege de kwaliteit, maar ook vanwege de kwantiteit. Wanneer is voor het laatst de vrijdag in een zaterdag overgegaan terwijl de muzikanten nog op de bühne stonden? Dat gebeurde nog wel eens een enkele keer toen de concerten een half uur later begonnen. Sonny Fortune presteerde het met de overige vier om rond tien over twaalf nog aan een toegift te beginnen: dan ga je toch echt tot het gaatje.
Daarvóór was er al te genieten van diverse composities van Miles Davis, Charlie Mingus, Wayne Shorter en van Fortune zelf: A tribute to a Holiday. Dit was, naast In a sentimental mood, een uitzondering op doorgaans uiterst virtuoos spel: twee zwoele en gevoelvolle ballads. Het gezelschap bestond uit louter zeer begaafde en uiterst boeiende muzikanten, met wat grappige uiterlijkheden. Zo was er sprake van een linkshandige contrabassist (Joris Teepe), een zittende trompettist-op-krukken (Michael Varekamp) en in totaal maar liefst vier op de millimeter geschoren schedels: alleen invallende drummer Drori Mondlak heeft nog een kapper nodig. Maar spélen dat ze deden…
