De Dual City Concert Band had de eer het nieuwe jaar te mogen openen en stond vrijdagavond op dezelfde bühne om het begin van de krokusvakantie te vieren. Ook in het openingsnummer en de toegift was een parallel te ontdekken: Blues for Red en Foot klonken ook nu.
Tot zover de gelijkenissen. Niets ten nadele van Cees Kranenburg jr., maar Toon Roos speelt nou eenmaal veel beter saxofoon. Zoals die man lyriek in zijn spel kan leggen!
Hét kippenvelmoment van de avond was onbetwist het postume eerbetoon aan wijlen programmeur Peter Huijts -die zelfs nog applaus oogstte- met het vertolken van Jobim’s ‘Insensatez’. Zouden Huijts en Jobim broederlijk vanaf een wolkje, glimmend van genoegen, hebben staan meeluisteren? Vast wel! Niet alleen Roos was opperbest in vorm, ook de Band liet er de stukken vanaf vliegen, mede dank zij inspirerende arrangementen van Henri Gerrits (‘Stella by starlight’, ‘The very thought of you’) en Jan Wessels (‘Caravan’). Rini Swinkels zweepte bovendien het orkest op tot muzikale prestaties van formaat.
Dat ook de meester zelf nog zin heeft om knipogen naar zijn achternaam uit te delen, bleek uit de keuze van de titel van zijn eigen compositie: ‘Reach for the rose’.
