Een vibrafoon in De Tor. Dat is bij voorbaat feest! Want, laten we eerlijk zijn, zo vaak zien en horen we dit instrument niet aan de Walstraat. En als ‘ie dan ook nog eens bespeeld wordt door maestro Frits Landesbergen is het helemaal áán. Onvoorstelbaar wat die man met zijn vier stokjes (‘mallets’ heten die in vaktermen) uit dit instrument weet te toveren.
Ee ander stokje, de ‘baton’, was in handen van bandleider Bert Pfeiffer, die ook tekende voor de verrassende repertoirekeus van dit concert en de bijna symfonische aanpak van dat repertoire. Hoogtepunt wat mij betreft: de compositie “A Spanish Love” met adembenemend mooie ritmische accenten van drummer Klaas van Donkersgoed.
Wat veel (bebop)bandjes nogal eens vergeten, is dat een essentieel onderdeel van echt goeie muziek naast melodie, harmonie en ritme de dynamiek is. En dat een bigband, in tegenstelling tot wat een scribent op deze site wel eens beweerde, als geen ander die dynamiek kan aanbrengen en daarmee een compositie van een leuk deuntje met soli tot een ware klankbeleving van ultieme schoonheid en verrassing kan verheffen.
De Dual City Concert Band liet deze avond horen hoe een bigband kan klinken. Prachtig uitgebalanceerd, van fluisterzachte tapijtjes tot uithalen van knallend koper: het hele dynamische spectrum kwam smaakvol aan bod.
Dat, aangevuld met de verrassende en meeslepende soli en de virtuoze vibrafoonklanken van Landesbergen maakte dit Tor-avondje tot een memorabele beleving. De thuisblijvers kregen weer eens ongelijk.
“Lekker bandje” zei Landesbergen in zijn slotwoord over de Dual City Concert Band. “Moeten jullie trots op zijn..” En zo is het. En dat zijn we!
