Het openingsconcert kende een opmerkelijke invulling: het raakvlak tussen Indiase muziek en jazz. Wie had verwacht dat dit de jazzpuristen zou afschrikken, zat er lelijk naast, want het was behoorlijk volle bak, zodat de “overdwars-opstelling” achteraf een onderschatting zou blijken.
Deze vorm van crossover is redelijk zeldzaam op dit podium. De enige keer die ik mij kan herinneren was het concert van het Matangi Quartet in 2017, toen niet eens met sitar, maar met een Indiase viool en andere strijkinstrumenten. Nu was het Indiase gehalte hoger, met een sitar, op waarlijk acrobatische wijze bespeeld door Deobrat Mishra en zijn neef Prashant, tovenaar op de tabla. Het meest westerse geluid kwam van saxofonist en -op een enkele traditional na- componist Roger Hanschel. De grootste gemene deler van jazz (lees verder:)
