Beetsachtig goed trio
Beets zit in de maand. Was het vorige week nog bassist Marius, nu concerteerde pianist Peter in Jazzpodium De Tor.
Wat Jacques Loussier met Bach deed, Eugen Cicero met diverse componisten, deed Peter Beets vrijdagavond met Chopin: overgieten met een uitgebalanceerde jazzy saus. Het gedeelte voor de pauze althans, want na de pauze was gereserveerd voor Beets’ instrumentale wijlen collega Canadese Oscar Peterson, vlak voor Kerst 2007 overleden.
Een wals , een prelude en twee nocturnes van Chopin werden in het eerste gedeelte van het concert op subtiele wijze geparafraseerd. Het thema was dan wel van de Pools- Franse componist, maar gaandeweg ontstond er een eigen, nieuwe compositie, dank zij de rijke fantasie van Beets en de zijnen. Het weergaloos transparante spel van de pianist stelde het gefascineerde publiek in staat elk nootje te volgen, maar ook de bijdragen van contrabassist Thomas Rolff en drummer Gijs Dijkhuizen waren niet te onderschatten. Op subtiele wijze ondersteunden zij het spel van Beets, op een enkele zeer extraverte drumsolo na. Opvallend was overigens de bijna 60-er jaren achtige stijlvolle outfit van de heren: compleet met stropdassen, colbert dan wel gillet.
Na de pauze klonk een postuum eerbetoon aan ook al zo’n groot jazzpianist: Oscar Peterson. Vijf stukken en een toegift deden de avond pas na kwart voor twaalf eindigen. Met Nigerian Marketplace werd de bassist nog even in het zonnetje gezet: aan dit stuk had bijna niemand na Niels-Henning Ørsted Pedersen (ook al ruim tien jaar niet meer onder ons) zich nog durven wagen: Thomas Rolff had zijn tanden er ingezet en met succes! Peter Beets had nog een verrassing in petto: bij Sushi ging hij nog even zijn pianospel met scatten ondersteunen: vocaal doet deze man het ook verre van onverdienstelijk.
De cadans van het scanderend applaus werd gebruikt om de toegift in te zetten, waarbij het thema van Glory Hallelujah nog even voorbij kwam.
