Hoe gevarieerd kan het zijn! Altsaxofonist Benjamin Herman. Even frequente als welkome gast in De Tor. Hier in vele set ups aan het werk gezien. Laatst nog, op een sessionavond met ArteZ-studenten. Sprankelende techniek. Heel eigen sound/stijl, maar even zo gemakkelijk knipogend naar vervlogen jazzgrootheden. Strak in het pak, vlotte performance en bovenal in vol respect naar zijn medemuzikanten en het genre dat voor staat.
Zo ook deze vrijdag 11 maart. Benjamin Herman meets Gipsy Jazz.
Afgelopen najaar zijn Herman en Robin Nolan, (lead gitaar), Kevin Nolan (slaggitaar) en Arnoud van den Berg (bas) de studio ingegaan om opnames te maken voor een album getiteld “Swing de Paris”. Nog geen hard copies, maar wel op Spotify en YouTube.
Dit was het clubje dat voor vanavond op het programma stond.
Met een registratie voor DJAZZ.tv. Deze avond nog als pilot maar met de intentie om meer vanuit De Tor te gaan uitzenden. Overigens niet uniek in de Tor-geschiedenis. Vele omroepen kwamen naar Enschede om vanuit ons jazz-hol voorstellingen vast te leggen.
We zaten er vanavond dus weer een beetje overbelicht bij. Liever niet al te veel geklets of heen en weer geloop. Een fotootje maken voor deze site gaf al wat gedoe. Maar aan de andere kant: tout Nederland (althans, wie gekozen heeft voor een provider die DJAZZ.tv in zijn pakket heeft; ‘mijn’ Ziggo gelukkig wel) mag zien wat voor weergaloze jazzclub we hier al meer dan 45 jaar in het oosten van het land hebben. Sterker nog: dat moet gezien worden!
Vanavond dus Gipsy Jazz, zoals de heren het zelf noemden.
De aftrap met het nummer ‘Swing de Paris’. Stevig openend met die vertrouwde Django Reinhardt-sound. Akoestisch gitaargedoe waar vele toeschouwers op af gekomen waren. Veel nieuwe gezichten vooral. Leuk. Heel toegewijd en geheel opgaand in de gipsy sound. Saxofonist Herman stond daar met zijn spel in het openingsnummer bijna haaks op. Met van tijd tot tijd een onversneden Parkersound en dito citaten. Wauw, dat kwam binnen.
Gaandeweg bleef het toch een wat bijzondere combinatie, die gitaarjongens met hun strakke gipsybeat en die wat moderner georiënteerde altsax. In elk geval: prima spel en boeiend om te zien hoe naoorlogse en vooroorlogse jazz heel goed kunnen matchen.
Hoogtepunt voor mij was in de 2de helft Django’s ‘Attilerie Lourde’. Aansprekend thema in lekker (lazy) medium tempo, waarmee het hofje heerlijk aan de haal ging. En Benjamin Herman een paar dikke Parker-statements neerzette. Wauw!
Toch een heel onderhoudend concert met bijzondere contrasten.
Houd in de gaten wanneer DJAZZ.tv dit gaat uitzenden.