De aanleiding van dit bijzondere concert was de op handen zijnde pensionering van zangeres en zangdocente Adriënne West, maar het zij haar publiek gegund dat we hier met een loepzuiver “Heintje Davids- effect” te doen hebben, want deze stem móet live blijven klinken.
Dat het wel goed zat met haar muzikale “dream team” (haar wenscombo), was vanaf de eerste maten duidelijk: de instrumental The best things in live are free stond als een huis, maar wat wil je dan ook met routiniers als tenorsaxofonist Sjoerd Dijkhuizen, pianist Sebastian Altekamp, bassist Uli Wentzlaff-Eggebert en drummer Yonga Sun? Na een korte introductie van haar echtgenoot, was het de beurt aan de gevierde zangeres zélf en dat deed ze met Cole Porter’s It’s allright with me, lekker uitgelaten. Tijdens Abby Lincolns ballad They call it jazz was ik al helemaal onder de indruk van haar perfecte dictie en geweldige stembeheersing, de nauwgezette timing en haar bijzondere uitstraling. De lekker volle zaal, gevuld met aandachtig publiek stond nog heel wat te wachten, want het vijftal (later viertal: Sjoerd Dijkhuizen moest met de trein mee) musiceerde non-stop tot ruim na half elf en de koek was nog niet op!
Na de elf stukken voor de pauze brachten leerlingen van het Zwolse ArtEZ conservatorium ook nog eens een programma van een compositie of acht. Pure Bossa Nova van de bovenste plank was te genieten van zanger Andreas Haakshorst en gitariste Daphne Horde, gevolgd door pianist en zanger Neal Niewenkamp, met een mooie versie van Stormy weather. Een bijzondere stem heeft ook zeker Jane Loois, die zich stortte op evergreens als Bridge over troubled water (wonderschoon begeleid door Niewenkamp) en Mornin’ van Al Jarreau.