Van Iterson avontuurlijk en vertellend gitarist
Het was jongstleden vrijdag weer eens de beurt aan de huis-band Dual City Concert Band om haar opwachting te maken op Jazzpodium de Tor. Ook nu weer was dirigent Rini Swinkels van de partij en hij liet zijn manschappen op volle oorlogssterkte blazen. Deze manier van spelen tart menig trommelvlies van de toehoorders, dus het is af te vragen hoe het de muzikanten zelf vergaat. Natuurlijk konden de Thad Jones- composities als Don’t git sassy en Big Dipper niet ontbreken, al hadden ze nu een ander plekje op de setlist gekregen, maar ook standards als All the things you are en Stella by starlight stonden geprogrammeerd. We hebben het hier inmiddels over combostukken met de gastsolist van de avond, gitarist Martijn van Iterson, en nu sloeg de fictieve decibelmeter aanmerkelijk minder uit. Er was -bij het eerstgenoemde stuk- gekozen voor een bossa-ritme, waardoor een zwoel sfeertje ontstond.
In zijn eigen compositie Swarms was al te horen hoe subtiel, maar tegelijkertijd avontuurlijk en vertellend deze gitarist te werk gaat. De uitvoering werd helaas wreed onderbroken door een stroomstoring, maar met TL-verlichting konden de muzikanten noodgedwongen het stuk tot een einde brengen. Ook Short cut (Gerlo: short circuit is kortsluiting!) verliep zonder dirigent en er werd lekker virtuoos gesoleerd door leden van diverse instrumentengroepen.
Na de pauze stond Rini Swinkels weer voor de band en opende met een van zijn favoriete stukken, Don’t git sassy, gevolgd door een nieuw stuk op het repertoire: Central park north, beslist een aanwinst. Ineens zagen we klarinetten (inclusief bas-) in de sax-sectie, bij Sticks zelfs twee dwarsfluiten. Daarna deed Swinkels weer een stapje terug en trad Van Iterson weer voor het voetlicht met twee eigen composities (Sixmas, in zeskwartsmaat, en jazzwaltz The third way out, uit 1988, gearrangeerd door oud-DCCB-dirigent en huidige collega van de componist Johan Plomp). Daartussen een zeer fraaie versie van de aloude standard All the things you are. Nog net op tijd voor het slotakkoord van The third way out meldde zich Rini Swinkels weer en ook onder zijn leiding klonk de onvermijdelijke toegift: Foot.
