Al in de jaren ’80 van de vorige eeuw kon de rest van Nederland via de radio horen dat er ook tegen de Duitse grens jazzmuziek wordt gespeeld, in dat ‘verre’ Enschede. De muzikale ambassadeur van deze stad, jazzpianist Jasper van ‘t Hof, deed dit zelfde kunstje nog eens, maar nu voor de VPRO- radio 6- uitzending Vrije geluiden. Helaas kon programmamaker Frank Jochemsen op deze avond nog niet zeggen wanneer de uitzending zal gaan plaatsvinden. In elk geval kan de rest van Nederland op dat moment alsnog meegenieten van een schitterend concert. Hopelijk blijft er dan iets over van de explosie van energie die de vier bandleden aan de dag legden, want daarbij is het visuele aspect niet onbelangrijk te noemen. Welgeteld één van de tien gespeelde stukken liet de luisteraar iets achterover leunen: The way she looks, een van de acht composities van Jasper van ‘t Hof.
Van de dromerige sfeer tijdens dit werk was bij het overige repertoire niets te merken. De pianist zoekt alle uithoeken van zijn instrument en zijn snelle loopjes verzanden daarbij niet in trucjes: hij blijft voortdurend verrassen en kan het niet nalaten mee te zingen.
Ook bassist Stefan Lievestro toonde zich als iemand die muzikaal veel te vertellen heeft, al had hij het wel moeilijk met de onverwachte ritmes in Flat the 5. Mooi was het duet van bas en piano in Nebula.
Saxofonist Dick de Graaf is verantwoordelijk voor twee stukken en toonde dezelfde gedrevenheid als de pianist.
De jeugdiger ogende drummer Jamie Peet mocht pas soleren in het tweede gedeelte, maar toen sprongen de vonken er dan ook vanaf, in Headpeeper.
Vlak voor middernacht zat de zaal nog steeds vol en kon het publiek genieten van een toegift: Quiet American, echter anders dat de titel doet vermoeden rijk aan decibellen.
