ENSCHEDE, Jazzpodium de Tor, vrijdagavond. Concert door Dual City Concert Band featuring Nadya Bolhaar.
Bezetting: Nadya Bolhaar (zang), Sander Zwerink, Bas Konings, Arjan Stam, Pascal Haverkate (trompet), Vincent Veneman, Gerd Pol, Henri Gerrits, Gert Nijenbanning (trombone), Gerlo Hesselink, Luuk de Vries, Ewout Dercksen, Roel Penterman, Kees van Dooremalen (saxofoon), Wim de Vries (drums), Taeke Stol (bas), Chris Muller (piano)
Het huisorkest van de Tor wist er weer een mooie avond van te maken. En dat deed Dual City Concert Band niet alleen, Nadya Bolhaar zorgde met haar stem voor een extra dimensie bij deze fantastische bigband. Het programma is geïnspireerd op het Dutch Songbook, een album van zangeres Fay Claassen met de WDR Bigband.
Na zijn traditionele aankondiging probeert voorzitter Willem Habers het eerste stuk af te tellen, wat nog niet meevalt. Het nummer ‘Black Nile’, in een arrangement van Henri Gerrits, is een sterke opener met solo’s van Pascal Haverkate, Chris Muller en Gerlo Hesselink.
Daarna betreedt Nadya Bolhaar het podium. Het nummer ‘Nature Boy’, in een arrangement van Joan Reinders, wordt mooi kwetsbaar gezongen en gespeeld met een prachtige opbouw naar een climax. De trombonisten spelen met zogeheten buckets, de trompettisten op bugels en de saxofonisten spelen op fluiten en klarinetten. Solist Roel Penterman mag zeker benoemd worden, de klank van zijn tenorsax vult dit nummer prachtig aan.
Er volgt een opgewekt nummer ‘I love shoes’ dat gaat over Nadya Bolhaar zelf; het is het afstudeerstuk van broer(tje) Joris Bolhaar. Luuk de Vries speelt een fijne solo in dit nummer.
Het laatste nummer voor de pauze is een echte klassieker: ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder’ in een arrangement van Rob Horsting. In dit nummer van Ramses Shaffy komt de veelzijdigheid van Bolhaars stem echt naar voren.
Na de pauze werd er afscheid genomen van trompettist Pascal Haverkate, die al sinds het begin actief is geweest binnen de band. Hij werd door de band in het zonnetje gezet en wees er op dat het bij DCCB altijd uitsluitend om de muziek draait.
In het nummer ‘Dat mistige rooie beest’ uit de film ‘Turks fruit’ scat Bolhaar met haar warme stemgeluid, wat prachtig wordt gecombineerd met een solo van toptrombonist Vincent Veneman.
De band Doe Maar mag natuurlijk niet ontbreken in het Dutch Songbook. ‘Is dit alles’ wordt lekker theatraal gezongen door Bolhaar, die een klein tekstueel missertje creatief oplost. Er is een feature voor leadtrombonist Veneman met zijn plunger en er is een belangrijke rol voor bastrombonist Gert Nijenbanning.
Het daaropvolgende gevoelige nummer ‘Zonder Jou’ met een tekst van Annie M.G. Schmidt wordt door Bolhaar en Muller uitgevoerd in een intieme setting.
Het nummer ‘Speak Low’ heeft een spetterende opening. Veneman pakt zijn moment en merkt pas na een paar maten van zijn solo dat zijn cup mute er nog in zit! Dit grappige voorgeval mag de pret niet drukken en Veneman zorgt alsnog voor een solo van niveau.
Het laatste nummer is weer een echte Nederlandse klassieker: ‘Zwart wit’ van Frank Boeijen in een arrangement van Rob Horsting is een uitstekende afsluiter van deze topavond.
Zo blijkt aan het eind van deze avond dat het Dutch Songbook een onuitputtelijke inspiratiebron is!
